Kinderen hebben van nature een aantal eigenschappen, waaronder creativiteit, die wij - ergens onder weg naar volwassen deelnemer aan het arbeidsproces - lijken te hebben verloren. Natuurlijk heeft de ene mens meer talent dan de ander, en het is ook niet zo dat ik wil beweren dat volwassenen per defintie niet creatief zijn.

Maar die creativiteit is na het volgen van een opleiding en daaropvolgende deelname aan het arbeidsproces vaak beperkt tot de uitvoering van een specialistische taak, bijvoorbeeld binnen een afdeling van een organisatie.
Ons onderwijssysteem en de werving en selectie van werknemers is ingericht op het bewijs van bekwaamheid in de uitoefening van een specialisme. Met andere woorden: geen diploma, geen kans. Ook eenmaal binnen het arbeidsproces is het percentage organisaties waarbij ik tekenen heb gezien dat er gezocht wordt naar bijvoorbeeld bij werknemers aanwezige talenten die het (afdeling)specialisme overschrijden en waarbij de ontwikkeling daarvan gestimuleerd wordt, bedroevend laag. In Limburg kun je ze bijvoorbeeld tellen op de vingers van één hand.

De oorzaken zijn divers, ik ga hier elders dieper op in.
Waar het op neer komt is dat er een zekere mate van terughoudendheid heerst om top-down kennis te delen, een overblijfsel van het ‘kennis is macht‘ denken dat niet meer past bij de nieuwe realiteit. Ook is er sprake van angst dat mensen zodra ze zich bezig gaan houden met andere dingen dan hun specialisme, de focus verliezen. Het ironische is dat dit precies is wat er gebeurd: ze raken dermate gefocussed op het eigen specialisme dat ze de focus op de algehele organisatie doelstellingen verliezen. Met alle gevolgen van dien.

Juist het delen van kennis, het ontwikkelen van talenten buiten het eigen specialisme en het toelaten van creativiteit draagt er toe bij dat volwassen deelnemers aan het arbeidsproces weer iets terugwinnen van de natuurlijke talenten waar ze als kind al over beschikten.

Ze zijn deze talenten dan ook niet ‘kwijt geraakt’, maar worden hierin door invloeden van sociaal organisatorische aard, eerst binnen het onderwijs en later op de werkplek geremd.

Dat is bijzonder jammer, want juist de stormachtige technologische ontwikkeling van de laatste jaren, die er nu voor zorgt dat het onderwijs worstelt met de vraag hoe I(C)T in te zetten ten behoeve van het primaire proces, heeft tegelijk gezorgd voor een verbonden wereld, waarin informatie toegankelijk is als nooit tevoren.

Natuurlijk is er een verschil tussen informatie en kennis, in de zin van ‘bekwaamheid’ zoals die verwacht mag worden van iemand met een diploma.

Als je hond een bepaald ziektebeeld vertoond, en je gaat hiernaar op zoek via het internet,dan maakt de aldus verkregen informatie je nog niet tot dierenarts.

Maar het sluit dit ook niet uit... er zijn voorbeelden genoeg van autodidacten die gediplomeerden in hun vakgebied voorbijstreven.

Dat dit binnen de karakteristieken van het huidige sociaal organisatorische domein als bedreigend wordt ervaren is duidelijk, maar dat maakt het niet minder onwenselijk. Organisaties zijn immers doelrealiserende samenwerkingsverbanden die hier júist hun voordeel mee zouden kunnen doen.

Dat het beangstigend is, is evenzeer duidelijk. De schematische handleidingen om bommen te maken die werden aangetroffen in een kluis van Al Qaida waren immers niet afkomstig van defensie, maar gewoon gedownload van het internet.

Een multitalent is iemand die over meer dan één talent beschikt. De term mulitalent wordt nogal eens geassocieerd met multitasking. Nu het aanvankelijke enthousiasme hierover afneemt is dit een misvatting die waargenomen wordt bij nogal wat recruiters. Diploma (lees:expertise; focus op een specialisme), werkervaring (in de uitoefening van een specialisme)en leeftijd (lees: salarisniveau) staan bovenaan het lijstje met selectiecriteria.
Een multitalent komt juist het beste tot zijn recht als hij of zij níet multitasked. Een multitalent beheerst meerdere specialismen en is in staat om de belevingswereld van verschillende disciplines bij een organisatie in lijn te brengen.Eldersga ik dieper in op de voordelen voor het welslagen van projecten en processen waarbij gebruik wordt gemaakt van sterke I(C)T componenten, als deze gestuurd worden door een projectleider of proceseigenaar, die behalve het toepassen van een project of procesmanagementmethodiek, ook over kennis beschikt van de disciplines die meespelen en die de ‘taal’ spreekt van: de business, de IT en van de (in- of externe) gebruiker. Dit geldt in feite voor alle processen die binnen een organisatie plaats vinden. Omdat I(C)T niet meer weg te denken is bij heel veel processen, is de categorie waarbij hiervan gebruik wordt gemaakt de meest in het oog springende.
Daar bestaat (nog) geen opleiding voor, maar er zíjn mensen die over zulke kwaliteiten beschikken of de aanleg ervoor hebben om deze kwaliteiten te ontwikkelen. De kunst is om ze te vinden.
Ik kan mezelf als levend bewijs aanvoeren dat het niet kunnen overleggen van een diploma, er geen maatstaf voor hoeft te zijn dat er dan ook geen sprake kan zijn van kennis in de zin van bekwaamheid.
Bijvoorbeeld op het gebied van I(C)T, maar ook op het gebied van bedrijfsvoering, marketing en sales en zelfs een stukje HRM (training en coaching).
En dat, terwijl ik - behoudens een paar management cursussen en marketing gerichte avondopleidingen - toch eigenlijk alleen maar beschik over één diploma... van een opleiding in bestuurlijke richting (overheid). Weliswaar HBO/academisch, maar ik heb er behalve een paar stages nóóit wat mee gedaan...

Op ICT gebied ben ik autodidact
Ik ben opgegroeid in de tijd dat de pc zijn intrede deed in de huiskamer, heb daar meteen de mogelijkheden van onderkend en ben me op ict gebied blijven verdiepen en bekwamen, met als resultaat dat ik nu over een heel brede kennis beschik op het gebied van hard- en softwareontwikkelingen, maar zelf ook niet onverdienstelijk programmeer. Dit laatste is niet zozeer een uit de hand gelopen hobby, alswel een van de dingen waarmee ik naast het bestuderen en zelf verrichten van
                                      onderzoek mijn brood mee heb verdient.

Een paar voorbeelden:

Verder heb ik een aantal jaren voor een buitenlandse softwareontwikkelaar over de aardbol gereisd om marketing-, sale- en technische (service)teams van OEM partners en distributeuren aan te sturen in het vermarkten van, en de omgang met geavanceerde softwareproducten. Daarnaast kwam ik met regelmaat over de vloer bij Key customers zoals Siemens, BMW, Fraport, Elia, Staples enz. maar ook dichter bij huis bij bijvoorbeeld de provincie Brabant, gemeente Maastricht en Berden groep om op locatie de projectmatige implementatie van bijvoorbeeld client-server gebaseerde printmanagementoplossingen in de bestaande workflow in te passen.

Kostenbesparing leidt tot verbetering van het rendement. Het management van veel organisaties komt echter, als je ze als het economisch wat minder gaat vraagt ‘wat ze er aan gedaan hebben?’, bij het beantwoorden van die vraag niet veel verder dan: ‘in de kosten gesneden’. Niet zelden met een korte termijn effect als resultaat.
In de vijf jaar dat ik voor een zakenrelatie met een opvolgingsprobleem de algehele dagelijkse bedrijfsleiding heb gedaan van een groep detailhandelszaken en met succes de beëindiging van de bedrijsactiviteiten op een economische en maatschappelijk verantwoorde manier en de verkoop van het bedrijfsonroerend goed aan een supermarktketen heb begeleid, heb ik ook met inkoop te maken gehad.
Het is hier dat mijn overtuiging is ontstaan dat effectieve besparing voortkomt uit een efficiënte beheersing in de keten der kosten.
Deze visie pas ik nu toe op onder andere de inkoop van drukwerk, kantoorartikelen, cateringproducten en dergelijke.
Voor kantoorartikelen - van potloden tot printers tot koekjes bij de koffie - werk ik samen met kantoorartikelen.nl, een van de grootste partners van Intercambio, onderdeel van Staples. U kunt zichhiervrijblijvend overtuigen.

Ik werk samen met diverse drukkerijen. Voor mijn klanten ga ik op zoek naar de beste oplossing die qua prijs en gewenste kwaliteit bij een specifiek product of een compleet - bijvoorbeeld huisstijl - portfolio past. Offertes worden 1 op 1, dus zonder opslag aan klanten doorgespeeld. Dat kan op die manier omdat mijn verdienmodel er in bestaat dat ik met drukkers vaste vergoedingsafspraken heb omdat ze zelf geen commerciële inspanning hoeven te verrichten voor de opdrachten die ik aan lever.

Leeshiermeer over printmanagement. Bij een welzijnsorganisatie uit Zuid Limburg heb ik onlangs het complete druk- en printwerk portfolio met een jaarlijks budget van bijna 74.000 Euro doorgelicht en een structurele effectieve besparing gerealiseerd van 43%!.
Zonder in kwaliteit of kwantiteit in te boeten.

Gedurende de periode dat ik als general manager in de detailhandel werkzaam ben geweest heb ik mij natuurlijk niet alleen met inkoop bezig gehouden...

Zo moest er in verband met de - geplande - beeindiging van de bedrijfsactiviteiten een sociaal plan voor de werknemers op tafel komen, salarissen worden betaald, personeelsplanningen worden gemaakt, een campagne voor een uitverkoop en verkoop van restvoorraden geregeld worden en wilde ook de fiscus periodiek op de hoogte blijven van de ‘vorderingen’.

Hoewel ik nu nog steeds een administratie van een middelgrote onderneming ‘stempelklaar’ voor een accountant zou kunnen verzorgen, liggen hier niet mijn ambities.

De inzichten die ik heb opgedaan met betrekking tot verschillende facetten die te maken hebben met het algehele reilen en zeilen van een organisatie, maken het voor mij wél gemakkelijker om algehele organisatie behoeften en doelstellingen over te brengen aan mensen met een specialistische ondersteunende taak.

En omdat ik ook over kennis beschik terzake een aantal ondersteunende specialismen, lukt dat ook prima omgekeerd en beschik over inzichten die mij in staat stellen om er vanuit de helikopterview voor te waken dat deze disciplines ondersteunend blijven en qua strategie en doelstellingen geen ‘eigen leven’ gaan leiden.

Ik spreek de eerdergenoemde drie talen: die van de business, die van de IT'er en die van de gebruiker en doe dat in het Nederlands, Engels en Duits.

Ik werk ‘where ever the job takes me’

Binnen veel ondernemingen heerst een onuitgesproken oorlog tussen sales and marketing. Sales klaagt omdat marketing hen geen goede leads brengt. Marketing klaagt dat ze het gevoel hebben tweede rangs burgers te zijn, en waarom sales de goede leads niet op volgt die zij hen brengen. Ik heb ellenlange discussies de revue zien passeren over wie er nu precies ’leading‘ is, en het wordt allemaal nog gecompliceerder zodra andere afdelingen erin betrokken raken.

De verschillende vertegenwoordigers overschreeuwen elkaar om het hardst om te benadrukken hoe belangrijk zíj zijn voor de organisatie.
Wie wint deze oorlog?    Niemand.
Wie verliest?    De klant, en de organisatie.

Klanten willen benadert worden door één organisatie.
Ze willen niet in het midden van een oorlog verzeild raken.
Op de vraag ‘wie eigenaar is van de klanten?’, kan ik slechts antwoorden dat klanten eigenaar zijn van zichzelf. In de nieuwe realiteit is de klant zelf ook marketeer.

Zíj en niemand anders hebben de leiding bij de beantwoording van de vraag of ze wel of niet kopen.
Zíj hebben de leiding in de relatie, zover die bestaat... Zo bekeken, is het een vereiste dat sales, marketing en andere afdelingen samen werken. dat organisaties één doelrealiserend samenwerkingsverband vormen. Het doel is de klant zo goed te begrijpen dat iedereen wint: de onderneming en de klant. Alleen dan krijgt een relatie de kans om te bestendigen en te groeien zodat de belangen en behoeftes van beiden ingevuld worden.

Speciale dank aan Lewis Green die me op het spoor heeft gezet van: breaking down the walls of departmental thinking.

Het komt er in het kort op neer dat ik de taal van de meest voorkomende disciplines binnen een organisatie spreek. Dit stelt mij in staat om de muur van het afdeling denken af te breken.
Of tenminste; een gat in die muur te maken, in plaats van er omheen te gaan rennen en je niet af te vragen waarom die muur er staat en wat die ‘ons’ verteld.

De meest ideale positie om effectief te kunnen werken en resultaat te boeken is, omdat ik ogenschijnlijk veel verschillende ‘petten’ op heb, lastig te definiëren.

Een ding is zeker;
eenmaal binnen bij een organisatie focus ik op het in lijn brengen van subdoelstellingen en -strategieën met die van de algehele organisatie.

Daarbij zoek ik nadrukkelijk de samenwerking op met alle disciplines en doorheen alle lagen van een organisatie. In mijn werkwijze ga ik de confrontatie niet uit de weg. Dat kan irritatie opwekken, dat is niet erg, dat hoort bij veranderingsprocessen. De uitdaging is om die irritatie weg te nemen. Daarvoor maak ik in de eerste plaats gebruik van het aanwezige potentieel binnen uw organisatie en kan daarnaast - waar gewenst - ter ondersteuning terugvallen op betrouwbare partners.

Als u meer wil lezen over mijn fascinatie voor (bijvoorbeeld) mislukte ICT projecten,
klik danhier.

Is uw belangstelling gewekt en geeft u de voorkeur aan een persoonlijk gesprek, neem dan contact met mij op voor het maken van een vrijblijvende afspraak:

Telefoon 06 125 122 03
Email    toussaint.lemeer@marketingandfinance.eu

Ja maar...ik geloof in je visie,
máár je bent een zzp’er, een eenling, stel dat je ziek wordt, hoe zit dat dan met de continuïteit?

Ja én... ik heb veel talenten, ben lastig te positioneren in een wereld waar georganiseerd wordt op specialisme,
én dat is de kracht van mijn propositie, wat niet wil zeggen dat ik ook alles zelf doe, en wél wil zeggen dat het een waterhoofd aan (overhead)kosten spaart die ú niet hoeft te betalen...
U kunt het ook zien als de personificatie van de term ‘lean & mean’.

Het zal best eens voorkomen dát ik iets zelf doe, laten zíen dat iets werkt is een uiterst effectieve manier om opvolging te verkrijgen. Ik heb ervaren dat ik op mijn best ben in een aansturende rol, dus heb ik moeten leren om níet alles zelf te willen doen. Doe ik dat wel, dan verlies ik mijn focus op de algehele organisatiestrategie en doelstellingen. Daarom werk ik samen met zorgvuldig geselecteerde partners die passen bij mijn visie.

Míjn doelstelling is om samen met een organisatie stappen te ondernemen in een veranderingsproces waardoor karakteristieken van die organisatie aansluiting vinden bij de nieuwe realiteit en waarbinnen effectief samen wordt gewerkt aan het bereiken van organisatiedoelstellingen.
Tot het moment dat uw organisatie de weg zelf kan vinden naar...
ja... naar wát eigenlijk?
Noem het maar: ‘het nieuwe organiseren’, geen ‘hapklare’ oplosssing, maar een continu proces. Voorwaarde: de organisatie en de experts en specialisten die daar deel van uitmaken moeten er voor openstaan om (weer) te leren, iets waar ze in de dagelijkse praktijk mee lijken te zijn gestopt...
* ik heb als ondersteuning veel gehad aan de ‘ja maar’ filosofie van Bertold Gunster en kan zijn boeken en   seminars aanbevelen aan iedereen die ‘zoekende’ is in de niewe realiteit.